Sezame, otvori se!
Sezam (lat. Sesamum indicum) je jedan od najstarijih začina na svijetu, a sigurno je i najstarija biljka koja se sistematski uzgajala radi dobijanja ulja. Prema zapisima koji datiraju iz 3500. godine p.n.e. kulture sezama prostirale su se duž obala Eufrata i Tigrisa. Najstariji dokazi o postojanju sezama nalaze se u Britanskom muzeju, na pločama ispisanim klinastim pismom iz 2000. godine p.n.e, a na njima je zabilježen vavilonski ep o stvaranju svijeta "Enuma eliš", gdje Herodot piše: "U Asiriji i Vaviloniji nema maslinovog ulja, ondje troše ulje dobijeno od sezama. Ta biljka dosegne visinu stabla". Sezam je visoka, uspravna, jednogodišnja biljka koja ima ovalne listove s dubokim žilama i bijelim ili ružičastim cvjetovima. U periodu od tri do pet mjeseci uzgoja dostigne visinu do dva metra. Plod su mahune koje sadrže veliku količinu sjemena. Boja sjemena varira od bijele do crne, a najkvalitetnije ulje se dobija iz bijelih sjemenki.
Sezam je još od davnina u zemljama u kojima je uzgajan smatran ljekovitom hranom, te namirnicom koja usporava starenje. Jedan pogled na nutritivni sastav sezama otkriva prepunu riznicu hranjivih sastojaka. Među nutrijentima se ističu dva jedinstvena spoja: sezamin i sezamolin. Ovi spojevi pripadaju grupi dijetalnih vlakana zvanih lignani, koji imaju svojstvo snižavanja holesterola i krvnog pritiska, te povećavaju nivo vitamina E. Sezamin takođe štiti jetru od oksidativnih oštećenja.
Sjemenke su bogate bjelančevinama i sadrže sve esencijalne aminokiseline, a naročito su bogate metioninom. Sadrže 45-60 odsto ulja koje se cijedi za upotrebu u kuhinji, a njegova vrijednost je u tome da ulje unutar sjemenki predstavlja mješavinu estera glicerola s oleinskom i linolenskom kiselinom (omega-6 masne kiseline). Ulje sadrži vitamine A, B1, B6 i E. Dobra mu je osobina i znatna stabilnost zbog sadržaja antioksidansa sezamola.
Preporučuje se konzumiranje sezama uz hranu kao što su žitarice ili mahunarke, kojima poboljšava aminokiselinski sastav. Kod nas se njegove sjemenke rijetko koriste, i to najčešće kao dodatak u pripremi hljeba i peciva.
Biljka sezam tradicionalno se upotrebljava za liječenje raznih nečistoća na koži, a za unutrašnje liječenje kao laksativ i tonik. Listovi djeluju adstrigentno, odnosno vežu tkivo, bogati su sluzavim sastojcima, te se upotrebljavaju u liječenju dječjih tegoba kao što su: kolera, dijareja/proliv, dizenterija, katar i tegobe s mjehurom. Korijen biljke se tradicionalno upotrebljava u liječenju astme i kašlja.
Sjemenke sezama dobar su izvor vitamina E, pa se preporučuju dojiljama za jače lučenje mlijeka i djeci u razvoju. Sjeme sezama višestruko je korisno za zdravlje, jača živce, podstiče rad srčanog mišića, odnosno kardiotonik, reguliše povišene masnoće, suzbija gnojenje i ekceme, stvara odbrambene tvari protiv raka jer kiseline koje sadrži sezam djeluju protiv stvaranja ćelija raka, uništava gljivice, te se upotrebljava u dijeti kod dijabetesa. Izvana se takođe upotrebljava sezamovo sjeme i to kod tegoba s hemoroidima i raznim čirevima.
Zapadna narodna medicina upotrebljava ga kao adstrigent, antioksidans, antianemik, diuretik i tonik, za jače izlučivanje mokraće, pojačavanje mlijeka u dojilja... U Njemačkoj sezam uzimaju kod liječenja karcinoma, u Kini protiv zatvora, impotencije, kao laksativ, tonik, zatim protiv malarije, prehlade, karcinoma, proliva, dijareje, parazita..., u Indiji za liječenje tumora, a u Turskoj protiv dizenterije i konstipacije.